Daha önce yapılan çalışmalar, bebeklerin bağırsaklarında doğal olarak bulunan bir bakteri türü olan Bifidobacterium longum infantis 'in (B. infantis), sanayileşmiş ülkelerde doğan bebeklerde neredeyse tamamen ortadan kalktığını gösteriyordu. B. infantis'teki bu keskin düşüşün, artan antibiyotik kullanımı, mama ile beslenmedeki artış ve sezaryen doğum gibi modern sağlık uygulamalarından kaynaklandığı düşünülüyor.

Güncel araştırmanın hipotezine göre, bağırsaktaki B. infantis eksikliği son dönemlerdeki otoimmün hastalıkların artışının temelinde yatan etken olabilir.

Davis’teki California Üniversitesi Çocuk Hastanesi’nde pediatri profesörü ve neonatoloji bölümü başkanı olan Mark Underwood “Eğer B. infantis'in yokluğu enflamasyonla ilişkili hastalıkların artmasında rol oynuyorsa, yaşamın erken dönemlerinde bu bakterinin vücuda tekrar tanıtılması, negatif koşulların bazılarının oluşumunu önemli ölçüde azaltabilir.” yorumunda bulundu.

Çalışmada, bebeklerde yaygın olarak bulunan 37 bakteri familyası incelendi, bunlara sağlık takviyesi olarak satılan bakteri suşları içeren familyalar da dahil edildi. Bifidobacteriaceae, araştırmacıların iltihaplanma belirteçlerinde önemli bir azalma ile ilişkili olduğunu tespit ettikleri tek bağırsak familyasıydı.

Sağlıkçılar sitokin, kalprotektin ve endotoksin gibi temel belirteçleri ölçerek bağırsak iltihabı belirtilerini aradılar. B. infantis EVC001 alan bebeklerin, kontrol grubundaki bebeklere kıyasla bu üç belirteci fark edilir derecede düşük ürettikleri saptandı.

B. infantis EVC001 görülen bebekler, pro-enflamatuar sitokinlerde (Tip 1 diyabet gelişimini etkileyebilecek bir durum olan artmış bağırsak geçirgenliği ile ilişkili peptitler) belirgin bir azalma gösterdiler.

Düşük Bifidobacterium'lu bebeklerde astım ve atopik dermatit riskinin iki kat fazla olduğu, ve ayrıca fekal kalprotektin (intestinal enflamasyon sırasında salgılanan bir protein) seviyelerinin yükseldiği gözlemlendi. Buna karşın, yüksek Bifidobacterium’lu bebeklerde daha düşük fekal kalprotektin düzeyleri vardı.

Çalışma Pediatric Research dergisinde yayınlandı.

Kaynak: www.futurity.org