Yeni bir çalışma gösteriyor ki; antidepresanlar, tamamen farklı bir ilaç sınıfı olmasına rağmen bakterileri antibiyotiklere karşı direnç geliştirmeye yönlendirebilir. Çalışmanın kıdemli yazarı ve Queensland Üniversitesi Avustralya Su ve Çevresel Biyoteknoloji Merkezi'nde profesör olan Jianhua Guo, “Birkaç gün maruz kaldıktan sonra bile, bakteriler yalnızca bir değil birden çok antibiyotiğe karşı ilaç direnci geliştiriyor.” dedi.

Uzmanlar Nature'a, bu etkinin yalnızca petri kaplarında gözlemlendiğini, bu nedenle antidepresanların çevredeki veya insan vücudundaki süper mikropların artmasına yardımcı olup olmadığını göstermek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu söyledi.

Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde 23 Ocak Pazartesi günü yayınlanan çalışmada, Guo ve meslektaşları Escherichia coli bakterisini yaygın olarak kullanılan beş antidepresanın farklı dozlarına maruz bıraktılar: sertralin (Zoloft), duloksetin (Cymbalta), bupropion (Wellbutrin), essitalopram (Lexapro) ve agomelatin (Valdoxan). İki aylık maruz kalma süresi boyunca ekip, bakterinin altı ilaç sınıfını temsil eden 13 antibiyotiğe duyarlılığını test etti.

Araştırmacıların bildirdiğine göre, tüm antidepresanlar E. coli'yi maruz kalma penceresi içinde antibiyotik direnci geliştirmeye itti, ancak sertralin ve duloksetin en belirgin etkilere sahipti ve dirençli bakteri hücrelerinin normal hücrelere en yüksek oranını üretti. Guo'nun laboratuvarı daha önce antidepresanların belirli bakterileri öldürebildiğini veya büyümelerini yavaşlatabildiğini bulmuştu; Nature'ın bildirdiğine göre, bu stres altında bakteriler ilaçları yenmek için stratejiler benimseyebiliyor ve ardından antibiyotiklere karşı da daha iyi durumda oluyorlar.

Antidepresan dozu ne kadar yüksek olursa, E. coli o kadar hızlı direnç geliştirdi ve iki ay içinde o kadar çok antibiyotik sınıfı direnmeye başladı. Özellikle, iyi oksijenlenmiş laboratuvar tabaklarında yetiştirilen bakteriler, zayıf oksijenli tabaklardakilere göre daha hızlı direnç kazandı; sonraki deneyler, E. coli'nin tipik olarak vücutta büyüdüğü insan bağırsağı ortamını daha iyi temsil ediyordu.

Dirençli hücreler, "reaktif oksijen türleri" adı verilen toksik moleküller üretti; antibiyotikleri zarlarından dışarı itmelerine yardımcı olan aktif pompalar; ve ilaca dirençli gen varyantları edinme şanslarını artıran normal E. coli'den daha hızlı mutasyona uğradı. Nature'ın bildirdiğine göre, Sertralin ayrıca bakteri hücrelerini birbirleriyle gen değiş tokuşu yapmaya sevk etti; bu, antibiyotik direncinin yayılmasında kilit bir süreçti.

Antidepresanların bu etkileri insan vücudundaki bakteriler üzerinde gösterip göstermediğini bilmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.

Kaynak: www.livescience.com