Uluslararası bir bilim insanı ekibi, sesin farelerde ağrıyı körelttiği sinirsel mekanizmaları tanımladı. Ağrıyı tedavi etmek için daha güvenli yöntemlerin geliştirilmesi konusunda bilgi verebilecek bulgular Science dergisinde yayınlandı. Çalışma, Ulusal Diş ve Kraniyofasiyal Araştırma Enstitüsü'ndeki (NIDCR) araştırmacılar tarafından yönetildi.

NIDCR direktörü Rena D'Souza, D.D.S., Ph.D., “Akut ve kronik ağrıyı yönetmek için daha etkili yöntemlere ihtiyacımız var ve bu, ağrıyı düzenleyen temel nöral süreçlerin daha iyi anlaşılmasıyla başlar. Farelerde sesin ağrı azaltıcı etkilerine aracılık eden devreyi ortaya çıkaran bu çalışma, ağrı tedavisi için nihayetinde yeni yaklaşımları etkileyebilecek kritik bilgiler ekliyor.” dedi.

1960 yılına dayanan, insanlarda yapılan araştırmalar, müziğin ve diğer ses türlerinin, diş - tıbbi cerrahi, doğum - kanser dahil olmak üzere akut ve kronik ağrıları hafifletmeye yardımcı olabileceğini göstermişti. Bununla birlikte, beynin bu ağrı azaltmayı veya analjeziyi nasıl ürettiği pek de bilinmiyordu.

NIDCR’den araştırmacı ve kıdemli yazar Yuanyuan (Kevin) Liu, “İnsan beyni görüntüleme çalışmaları, beynin belirli alanlarını müzik kaynaklı analjezi ile ilişkilendirdi. Hayvanlarda, ilgili nöral substratları tanımlamak için devreyi daha kapsamlı keşfedebilir ve manipüle edebiliriz.” dedi.

Araştırmacılar, pençeleri iltihaplı fareleri ilk olarak üç tür sese maruz bıraktılar: hoş bir klasik müzik parçası, aynı parçanın hoş olmayan bir şekilde yeniden düzenlenmesi ve beyaz gürültü. Şaşırtıcı bir şekilde, üç ses türünün tümü, arka plan gürültüsüne (yaklaşık bir fısıltı düzeyindeki) göre düşük bir yoğunlukta çalındığında, farelerde ağrı duyarlılığını azalttı. Aynı seslerin daha yüksek yoğunluklarının hayvanların ağrı tepkileri üzerinde hiçbir etkisi olmadı. Liu, “Sesin kategorisinin veya algılanan hoşluğunun değil, sesin yoğunluğunun önemli olmasına gerçekten şaşırdık.” dedi.

Bu etkinin altında yatan beyin devresini keşfetmek için araştırmacılar, beyin bölgeleri arasındaki bağlantıları izlerken floresan proteinlerle birleştirilmiş bulaşıcı olmayan virüsler kullandılar. Sesle ilgili bilgileri alan ve işleyen işitsel korteksten, vücuttan ağrı da dahil olmak üzere duyusal sinyaller için bir aktarma istasyonu görevi gören talamusa giden bir yol belirlediler. Serbest hareket eden farelerde, düşük yoğunluklu beyaz gürültü, talamustaki yolun alıcı ucundaki nöronların aktivitesini azalttı. Sesin yokluğunda, ışık ve küçük molekül temelli tekniklerle yolun bastırılması, düşük yoğunluklu gürültünün ağrıyı körelten etkilerini taklit ederken, yol açıldığında hayvanların acıya duyarlılığını geri kazandı.

Liu, insanlarda benzer beyin süreçlerinin olup olmadığının veya algılanan uyum - hoşluk gibi sesin diğer yönlerinin insan ağrısının giderilmesi için önemli olup olmadığının henüz belirsiz olduğunu söyledi. Sonuçlar, bilim insanlarına, hayvan bulgularının insanlar için geçerli olup olmadığını belirleme çalışmaları için bir başlangıç ​​noktası verebilir ve nihayetinde ağrı tedavisi için opioidlere kıyasla daha güvenli alternatiflerin geliştirilmesi konusunda çalışmaları güçlendirebilir.

Kaynak: www.sciencedaily.com