İsviçre'deki ETH Zürih'teki araştırmacılar, peptidler gibi büyük ilaçları kan dolaşımına minimal invazif bir şekilde vermenin bir yolu olarak enjeksiyonlara alternatif geliştirdiler. Bu araştırmacıların yarattığı vantuz, ahtapot vantuzlarından ilham alıyor ve yanağın iç kısmındaki mukozal astara yapışıyor. Kap yerinde kalıyor çünkü hasta cihazı yanak astarına bastırdığında bir vakum çekiliyor. Bu vakum dokuyu germeye yardımcı oluyor ve onu ilaçlara karşı daha geçirgen hale getiriyor. Vantuz ayrıca mukozal astarı, mukozanın hücre zarlarını akışkanlaştırarak peptidlerin astarı daha kolay geçmesine izin veren, geçirgenlik arttırıcı adı verilen ek bir reaktife maruz bırakıyor. Şu ana kadar yapılan testlerde vantuzların ilacın kan dolaşımına başarılı bir şekilde iletildiği görüldü ve gönüllüler tarafından enjeksiyona tercih edildiği belirtildi.

Kimse enjeksiyonlardan hoşlanmaz, bu çocuklarda daha sık görülür, ancak birçok yetişkinin de iğne korkusu vardır. Üstelik düzenli olarak ilaç alması gereken kişiler için tekrar enjeksiyon yaptırmak hiç de eğlenceli değildir, çünkü enjeksiyon bölgelerinde tekrarlanan travmalar oluşur. Ancak enjeksiyonların, özellikle de peptitler gibi genellikle oral, inhalasyon veya transdermal uygulama için uygun olmayan ilaçların yerini alacak kolay bir yöntem yoktur.

Bu son buluş, bu tür ilaçları minimal invaziv bir şekilde yanağın iç duvarı yoluyla iletme girişimidir. Konsept, araştırmacılardan birinin yemek sırasında yanağının iç kısmına yapışan yarım karabiberi fark etmesiyle doğdu; bu durum, ilaçla dolu bir kabı kaygan ağız mukozasına yapıştırmanın bir yolu olarak ilham oldu. Bununla birlikte, oral mukozanın kendisi, yoğun doğası nedeniyle bir bariyer oluşturduğundan ilaç dağıtımına özellikle uygun değildir.

Bunu aşmak için araştırmacılar, kabın geçirgenliğini potansiyel olarak artıran, dokuyu biraz geren emme etkisini, tedavi edilen hücre zarlarını daha geçirgen hale getiren, geçirgenlik arttırıcı adı verilen ek bir maddeyle birleştirdiler. Bu kombinasyon, ilaçların mukoza yoluyla başarılı bir şekilde verilmesiyle sonuçlandı.

Ancak teknoloji bazı ince ayarlar gerektiriyordu; araştırmacılar bunu domuz mukozasını kullanarak gerçekleştirdiler.

Kaynak: https://www.medgadget.com/