Fransa'da bir kadın karın ağrısı nedeniyle hastaneye gitti ancak kısa süre sonra fetüsün karnında büyüdüğü nadir bir dış hamileliğin ikinci üç aylık döneminde olduğunu öğrendi.

Ektopik gebelik, döllenmiş bir yumurtanın rahim dışında bir yere yerleşmesiyle oluşan bir olguyu ifade eder ve gebeliklerin yaklaşık %2'sinde görülür. Ektopik gebeliklerin büyük olasılıkla, yumurtaların yumurtalıklardan rahme doğru ilerlediği kanal çifti olan fallop tüplerinde meydana gelmesi muhtemeldir. Ancak dış gebeliklerin yaklaşık %1'i karın boşluğunda meydana gelir. Dış gebelikler tam vadeye taşınamaz ve rahme nakledilemez. Derhal tedavi edilmezse hayatı tehdit eden kanamalara ve enfeksiyona yol açabilirler.

9 Aralık'ta The New England Journal of Medicine'de çevrimiçi olarak yayınlanan bir raporda açıklanan yeni vakadaki kadın, acil servise tıbbi yardım istemeden önce 10 gün boyunca karın ağrısı yaşıyordu. Doktorlar onu fiziksel olarak muayene ettikten sonra karnında bir bebek taşıdığından şüphelendiler. Bu son hamilelikten önce kadın, miadında iki bebek doğurmuştu ve bir düşük yapmıştı.

Ultrason, rahim zarının kalınlaştığını gösterdi; bu durum genellikle adet döngüsü sırasında vücudun potansiyel bir hamileliğe hazırlanması sırasında meydana gelir ve hamilelik sırasında da devam eder. Ancak rahim içerisinde fetüs yoktu. Doktorlar, bunun yerine fetüsün 23 haftadır karnında büyüdüğünü belirledi.

Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) taraması, bebeğin "normal şekilde oluştuğunu" ve gelişmekte olan fetüse besin sağlayan ve normalde rahimdeki atıkları uzaklaştıran, kan damarı açısından zengin bir organ olan plasentaya bağlı olduğunu gösterdi. Plasenta, kadının omurgasının tabanındaki bir kemiğin üzerindeki karın zarına yapışıktı.

Fetusun doğru dokular tarafından desteklenmemesi ve büyümek için yeterli alana sahip olmaması nedeniyle ektopik gebelikler insanlarda 37 ila 41 hafta civarında olan tam vadeye taşınamaz. Bu gebelikler aynı zamanda hamile kişi için de son derece risklidir çünkü hatalı konumlanmış bir yumurta, implante edildiği organı parçalayabilir, ağır kanamayı ve olası enfeksiyonu tetikleyebilir. Standart tedavi, hamileliğin ameliyatla alınması veya büyümesini durduran ilaçların kullanılmasıdır.

Vaka raporu yazarlarının "yüksek anne kanaması ve fetal ölüm riski" olarak tanımladığı durum nedeniyle kadın, hamileliğinin son haftaları boyunca dikkatle izlenebileceği üçüncü basamak bir hastaneye nakledildi. Altı hafta sonra, laparotomi adı verilen bir işlemle cerrahlar kadının karnını keserek bebeğini doğurdu ve bebek hemen yenidoğan yoğun bakım ünitesine nakledildi. Prematüre bebekler, yani 37 haftadan önce doğanlar, hamilelik sırasında vücut içinde gelişmek için fazla zamanları olmadığından özel desteğe ihtiyaç duyarlar. Bununla birlikte, 28 haftadan sonra doğan bebeklerin %80 ila %90'ı hayatta kalıyor.

Bu ilk ameliyatta plasentanın bir kısmı çıkarıldı ve geri kalanı ikinci bir prosedürle çıkarıldı. Doğumdan yirmi beş gün sonra kadın hastaneden taburcu edildi ve bundan yaklaşık bir ay sonra bebeği eve getirebildi.

Vaka raporu yazarları, daha sonra hastanın "takipte kaybolduğunu", dolayısıyla doktorların bundan sonra ona ve bebeğe ne olduğunu bilmediğini belirtti.

Kaynak: www.livescience.com