Beyinin Dil İle İlişkili Bölgesinde Genetik ve Çevre Etkisi

  • 07/01/2017

Beyinin Dil İle İlişkili Bölgesinde Genetik ve Çevre Etkisi

Tek yumurta ve çift yumurta ikizlerinin üzerinde yapılan yeni bir çalışmada, beynin sol ön lobundaki dil ile ilişkili beyin aktivitelerinin üzerindeki, genetik ve çevre etkisi incelendi.

Osaka University’den Masayuki Hirata ve Toshihiko Araki öncülüğündeki araştrma grubu, manyetoensefalografi (MEG) kullanarak monozigot (%100 genetik benzerlik) ve dizigot (%50 genetik benzerlik) Japon yetişkin ikizlerinin beyin aktivitelerini ölçtüler. Beyin aktivitesi ölçümleri sırasında, katılımcılar sessizce bir dizi kelimeyi okudular. 25-50 Hz frekans bandında olan ve düşük gama ERD olarak adlandırılan ölçümlerde, beynin sol ön bölgesinde en yüksek aktivite gözlemlendi.

Araştırmacılar aynı zamanda, monozigot ve dizigot ikizlerin sol ön bölgelerindeki düşük gama ERD’lerinin güçlerini karşılaştırdılar. Bu karşılaştırmada, yapısal eşitlik modellemesi olarak adlandırılan niceliksel genetik analiz yöntemi kullanıldı. Bulgulara göre, ERD güçleri çevresel ve genetik faktörler tarafından eşit olarak etkileniyor. Daha da ilginci, beynin sol ön bölgesinin ERD’lerinin genetik kontrolleri, kardeşler birbirlerinden uzaktaki farklı çevrelerde uzun yıllar yaşasalar bile korunuyor. Yani, bulgular üzerinden, dil ile ilişkili ERD’lerin genetik faktörler tarafından güçlü bir şekilde etkilendiği önermesi yapılabilir.

Ayrıca araştırmacılar ERD güçleri ve sözel beceriyi ölçen test sonuçlarının arasındaki korelasyonu incelediler. Yüksek test sonuçları olan bireylerin, beyinlerinin sol ön bölgesinde düşük güçte ERD sonucu alındı. Bu durum, sözel bellek ile dil ile ilişkili ERD arasındaki ilişkiyi gösteriyor. Sözel belleğin sıklıkla ileri yaşlardaki bireylerde zayıfladığı biliniyor.

Kaynak : NeuroImage

Kategori: BİLİMSEL GÜNDEM