California San Diego Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, mRNA için yeni bir dağıtım tekniği geliştirdi. Yöntem, hücrelere girmeye çalışan materyalleri içine alıp yok ederek asidik veziküller olan endozomlardan kaçabilen grip virüsünden ilham alan nanoparçacıkları içeriyor. Nanopartiküller, endozomların kilidini açmalarına ve mRNA'yı hücrelerin içine salmalarına izin veren bir protein reseptörü içeriyor. Teknolojinin, daha verimli ve etkili mRNA tedavilerine izin verebileceği düşünülüyor.

Bu nükleik asit “mRNA”, kısa ekspresyon süresi ve bir hücredeki genetik materyalin geri kalanını etkilemeden doğrudan proteine ​​çevrilmesi nedeniyle, birçok komplikasyon olmaksızın genetik terapilerin bazı özelliklerini sağlayabiliyor. Bir zamanlar klinik kullanım için çok kırılgan olduğu düşünüldüğünde, mRNA'nın etkili bir terapötik olduğu kanıtlandı, ancak onu hücrelere sokmak hala zor. Nanoterapötikler için ortak bir engel, endozomal yıkımdır, bu sayede terapötik, hücre zarından girişte onu kaplayan endozomdan asla kaçmaz ve bunun yerine içindeki asidik ortam tarafından yok edilir. Bu tür nanoteknolojiler için endozomdan kaçmak, hücre içindeki biyolojik aktivite için bir ön koşuldur.

Araştırmaya katılan araştırmacılardan Liangfang Zhang, bir basın açıklamasında, “Mevcut mRNA iletim yöntemlerinin çok etkili endozomal kaçış mekanizmaları yok, bu nedenle hücrelere salınan ve etki gösteren mRNA miktarı çok düşük. Çoğu yönetildikleri zaman boşa gidiyorlar.” dedi.

Ne mutlu ki, endozomal kaçışta oldukça usta olan ve bu gelişmiş mRNA dağıtım teknolojisinin planını sağlayan, doğal olarak oluşan bir nanoparçacık var: influenza virüsü. Grip virüsleri, hücrelere girme konusunda oldukça yetenekli olacak şekilde evrimleşmiştir. Yüzeylerinde hemaglutinin adı verilen ve endozomla kaynaşmalarını ve onu açmalarını sağlayan bir protein reseptörüne sahiptirler. Bu araştırmacılar, mRNA endozomal kaçışını en üst düzeye çıkarmak için aynı proteini kullandılar. Membran yüzeylerinde hemaglutinin proteinini eksprese eden genetiğiyle oynanmış hücreleri kültürlediler ve daha sonra zarı küçük parçalara ayırdılar, böylece mRNA yükü için bir nanoparçacık taşıyıcısı olarak işlev görebildiler.

Zhang, “Etkili endozomal kaçış elde etmek, mRNA aşıları ve terapileri için çok önemli olacaktır. Hücrelere daha fazla mRNA alabilirseniz, bu çok daha düşük dozda bir mRNA aşısı alabileceğiniz anlamına gelir ve bu, aynı etkinliği elde ederken yan etkileri azaltabilir.” diye ekledi.

Kaynak: https://www.medgadget.com/