Nanoplastikler beyinde doğal olarak bulunan belirli bir proteinle etkileşime girerek Parkinson hastalığı ve bazı demans türleriyle bağlantılı değişiklikler yaratıyor. Duke Üniversitesi öncülüğünde 17 Kasım'da Science Advances dergisinde yayınlanan bir çalışmada araştırmacılar, bulguların, çevresel faktörlerin insan biyolojisi üzerindeki zamanında etkisi ile beslenen yeni bir araştırma alanı için temel oluşturduğunu bildiriyor.

Duke Üniversitesi Tıp Fakültesi Farmakoloji ve Kanser Biyolojisi Bölümü'nde profesör olan baş araştırmacı Andrew West, “Parkinson hastalığı dünyada en hızlı büyüyen nörolojik bozukluk olarak adlandırılıyor. Çok sayıda veri, çevresel faktörlerin Parkinson hastalığında önemli bir rol oynayabileceğini öne sürüyor, ancak bu tür faktörler çoğunlukla tanımlanmadı. Çalışmamız, çevrede mikro ve nanoplastiklerin ortaya çıkmasının, Parkinson hastalığı riski ve ilerlemesi açısından yeni bir toksin tehdidini temsil edebileceğini öne sürüyor. Bu kirletici maddelerin su ve gıda kaynaklarımızdaki konsantrasyonlarındaki öngörülen artış göz önüne alındığında bu özellikle endişe verici.” dedi.

Araştırmacılar, plastik protein birikimlerinin çalışmada gerçekleştirilen üç farklı modelde (test tüplerinde, kültürlenmiş nöronlarda ve Parkinson hastalığının fare modellerinde) meydana geldiğini söyledi. West, bu tür etkileşimlerin insanlarda nasıl olabileceği ve plastik türünün bir rol oynayıp oynayamayacağı konusunda soruların devam ettiğini söyledi: “Mikroplastik ve nanoplastik kirleticiler, kanser ve otoimmün hastalıklar üzerindeki potansiyel etkileri açısından yakından değerlendirilirken, modellerimizde gözlemleyebildiğimiz etkileşimlerin çarpıcı doğası, artan nanoplastik kirleticilerin Parkinson hastalığı ve demans riski ve ilerlemesi üzerinde değerlendirilmesi ihtiyacını ortaya koyuyor.”

“Nanoplastikleri izlemek için gereken teknoloji hâlâ mümkün olan en erken aşamada ve sahip olduğumuz tüm soruları yanıtlamaya henüz hazır değil. Ancak bu parçacıkların neler yapabileceğini modellerimizde gördükçe bu alandaki çabaların hızla artacağını umuyoruz. Nelere dikkat etmemiz gerektiğini bilirsek, kendimizi korumak için gerekli adımları atabiliriz.”

Kaynak: www.sciencedaily.com