Kore Bilim Enstitüsü ve Seul Ulusal Üniversite Hastanesi araştırmacıları, X-ışınları, BT'ler ve ultrason görüntüleme yöntemleri için kontrast madde olarak da çalışan bağ dokuları için bir tutkal(TSN) tasarladı.

Bu özellik kümesine sahip olan ilk doku yapıştırıcısı ve klinik uygulamalar için onaylanırsa, diğer yapışkanların yerini alabilir, çünkü yapıştırmadan daha sonra dokuları nasıl tuttuğu kolayca izlenebilir. Yapıştırıcı, merkezinde tantal oksit, radyopak bir malzeme ve yapıştırma hareketi sağlayan bir silika dış kısım içeren nanopartiküllerden oluşuyor.

FDA onaylı bir siyanoakrilat doku yapıştırıcısı ile bir radyoopak kontrast ajan (CA-Lp) olan lipiodolün bir kombinasyonundan daha az hücresel toksisite sergilediği test edilen yeni materyal, hasar görmüş bir karaciğeri onarmak ve akciğerin hareket eden dokularını bağlamakta başarıyla kullanıldı.  laboratuar hayvanlarındaki organlarda radyopak özellikleri lipiodole benzerdi ve X-ışınları altında siyanoakrilat kadar görünür sonuç verdi. 

Deneyler TSN'nin 56 gün sonra böyle yan etkiler göstermediğini gösterdiği halde, CA-Lp, 14-65 gün sonra ameliyattan ve inflamasyondan sonraki 3 gün içinde bağışıklık tepkisini tetikleme eğiliminde idi. TSN'ler ayrıca hareket sırasında doğru hedef lokalizasyonunu sağladı(TSN'ler sıçanın uyluk ve baldır kaslarına enjekte edildiğinde, bacak fleksiyon ve uzantısı sırasında bile hareket etmediler. TSN'ler dokulara iyice sabitlenerek nanoparçacıkların ve dokuların bir arada hareket etmesi sağlandı.)

Not: Silika kabuğu (SiO2) ile yapılmış nanopartiküller ve radyoopak tantal oksit (TaOx) çekirdeği, bir doku yapıştırıcısı oluşturmak için kullanılır ve ultrason, röntgen ve floresan görüntüleme için kullanılır.

Kaynak: Medgadget